W Łodzi niezbyt dużo obiektów architektonicznych wykonanych w stylu secesji. Jednym z takich jest willa łódzkiego przedsiębiorcy Leopolda Kindermanna, zbudowana na początku XX wieku. Fasada budynku ozdobiona jest sporą liczbą elementów kwiatowych, a wejście do willi z portykiem wspartym na rzeźbionych wizerunkach dwóch jabłoni. Stąd pochodzi jeszcze jedna nazwa obiektu architektonicznego – willa pod jabłoniami. Po II wojnie światowej w pomieszczeniu willi znajdowało się przedszkole, a w roku 1975 w budynku mieściła się galeria sztuki. Willa pod jabłoniami trafiła do listy Iconic Houses – informuje lodz-future.eu.
Historia powstania willi Leopolda Kindermanna
Na początku XX wieku jeden z łódzkich przedsiębiorców Leopold Kindermann postanowił rozpocząć budowę własnej willi. Projekt willi dla fabrykanta tekstyliów opracował w roku 1901 znany łódzki architekt epoki secesji – Gustaw Landau-Gutenteger.
Zbudować budynek przedsiębiorca postanowił na działce, która stanowiła część posągu jego żony – Laury Elizy. Wznoszenie willi trwało w latach 1902-1903. Jednak małżeństwo nie od razu wprowadziło się do nowo zbudowanej willi ze względu na niestabilną sytuację w mieście. W roku 1905 w Łodzi wybuchło masowe powstanie polskich robotników przeciwko Imperium Rosyjskiemu. Bowiem jak wiadomo Królestwo Polskie od roku 1815 było państwem wasalnym Imperium Rosyjskiego.
Dlatego willa pod jabłoniami, zbudowana przy ulicy Wólczańskiej stała się rezydencją małżeństwa dopiero w 1908 roku. Rodzinne gniazdo łódzkiego przedsiębiorcy zostało zbudowane w stylu secesyjnym, popularnym na początku XX wieku.
Willa zachwycała swoim pięknem i elegancją. Fasada budynku została ozdobiona licznymi elementami kwiatowymi. Wejście do willi z portykiem, który jest ozdobiony rzeźbionymi wizerunkami dwóch jabłoni. Właśnie stąd pochodzi jeszcze jedna nazwa budynku Leopolda Kindermanna – willa pod jabłoniami.
Wszystkie elementy obiektu architektonicznego: ramy okienne, płaskorzeźby na fasadzie, balustrady na schodach, parkiet i kominki stanowią jedną całość. Secesyjna willa wyróżnia się wśród innych pałaców łódzkich możnych minionych wieków zgrabnymi konturami korpusu, łamaną linią dachu, zwierzęcymi i roślinnymi malowidłami na fasadzie.
Okna willi są zgodne z zasadami stylu secesyjnego, część z nich jest zasłonięta ozdobnymi kratami o falistych łukach. Szczególnie interesującym jest obramowanie jednego z okien parteru. Obramowanie wygląda jak dwa drzewa o bujnych kronach i splątanych korzeniach, w których ukrywa się lis.
Wnętrze pokoi willi również urządzone jest w stylu secesyjnym. W holach, gabinetach i pokojach jest mnóstwo dekoracji stiukowych w postaci liści drzew, kwiatów róż, maków i jabłoni. Do dziś zachowały się oryginalne witraże.
Po śmierci Leopolda Kindermanna jego żona Laura Eliza wyszła za Emila Eiserta. Dlatego majątek czasami bywa nazywany “willą Eiserta”. Nowy właściciel willi zmarł we wrześniu 1939 roku. Podczas niemieckiej okupacji Laura Eliza mieszkała tu sama. Wraz z podejściem Armii Czerwonej do Polski, właścicielka willi przeniosła się do Niemiec.
Po zakończeniu II wojny światowej budynek został upaństwowiony. Przez pewien czas funkcjonowało w nim przedszkole. W roku 1975 w pomieszczeniu willi została otwarta galeria sztuki.
Willa Leopolda Kindermanna na liście Iconic Houses
W roku 2015 willa pod jabłoniami znalazła się na słynnej liście Iconic Houses. Do tej międzynarodowej listy trafiają najwybitniejsze, zdaniem autorów projektu, obiekty architektoniczne. Celem organizacji Iconic Houses jest popularyzacja wiedzy o wybitnych obiektach architektonicznych świata. Na liście może znaleźć się budynek dostępny do zwiedzania.
Na liście Iconic Houses można zobaczyć ikoniczne obiekty XX wieku, wśród których „Casa Batlló” w Barcelonie, Villa Savoy architekta Le Corbusiera w Paryżu, dom Alvara Aalto w Helsinkach i wiele innych.
Kolejnym wymogiem stawianym budynkom Iconic Houses Foundation jest autentyczność. Oczywiście, pewne uaktualnienia i naprawy są dozwolone, ale nie powinny przekreślać pierwotnego zamysłu architekta.
W latach 2010-2013 willa Kindermanna została wyremontowana, jednak budynek nie stracił swej autentyczności. A dwa lata później, w roku 2015, willa dołączyła do listy ikonicznych budynków.
