Historię polskiego miasta Łodzi mogą opowiedzieć nie tylko potężne zakłady i fabryki minionych wieków, ale także stare hotele. Jednym z najbardziej znanych zabytkowych hoteli w Łodzi jest Savoy. Został zbudowany na początku XX wieku. Ten luksusowy łódzki hotel był swego czasu jednym z najwyższych budynków w mieście, dlatego przez pewien czas nazywany był „drapaczem chmur”. Hotel został wyposażony według najnowszych trendów technologicznych początku ubiegłego wieku. Savoy został zbudowany w popularnym na początku XX wieku stylu secesyjnym – pisze lodz-future.eu.
Savoy to luksusowy obiekt w środku przemysłowego miasta
Na początku XX wieku Łódź była już rozwiniętym miastem przemysłowym, w którym działały fabryki włókiennicze i potężne zakłady. A obok zakładów produkcyjnych, manufaktur i fabryk stały luksusowe pałace bogatych łódzkich przemysłowców.
Szybko rozwijające się miasto potrzebowało obiektów, które mogłyby być świetną przystanią dla gości Łodzi, miejscem spotkań inteligencji twórczej i elity społecznej. Hotel Savoy stał się właśnie takim miejscem.
Budowę hotelu zainicjował wiedeński potentat Salomon Ringer w 1911 roku. Hotel został zbudowany w ciągu zaledwie dwóch lat. Ciekawostką jest, że siedmiopiętrowy hotel o wysokości 35 metrów przez długi czas nazywany był „drapaczem chmur” ze względu na to, że budynek był jednym z najwyższych w mieście.
Projektantem hotelu wiedeńskiego potentata był łódzki architekt Stefan Lemmene. Budynek został zbudowany w stylu secesyjnym, popularnym stylu architektonicznym początku XX wieku. Nowo wybudowany hotel był jednocześnie luksusowy i nowoczesny.
Wisienką na torcie tego hotelu były różnorodne okna: na parterze wzrok zwiedzających instytucję przyciągały efektowne okna przypominające witryny sklepowe, a także okrągłe boczne wykusze. Na piętrze wyżej okna miały kwadratowy kształt.
Dla wygody gości Savoy został wyposażony według najnowszych trendów technologicznych XX wieku. Były windy, łącze telefoniczne, kanalizacja i hydraulika. Miejscowa prasa nazwała hotel „Europą w Łodzi”.
Po zakończeniu II wojny światowej hotel przeszedł na własność Skarbu Państwa. Ponadto instytucja doświadczyła pewnych zmian stylistycznych. Marmurowe łazienki, wysokie sufity, schody i drzwi zachowały swój pierwotny wygląd.
Na początku lat 90-tych Savoy przeszedł ponowną przebudowę – pewnym zmianom uległo wnętrze hotelu. W tym czasie w architekturze i wystroju wnętrz zaobserwowano zamiłowanie do pastelowych odcieni. Dlatego ściany instytucji i wszelkiego rodzaju bibeloty hotelowe zostały ozdobione bladożółtymi i delikatnymi odcieniami niebieskiego.
Savoy to miejsce spotkań twórczej inteligencji
Hotel Savoy stał się popularnym miejscem wśród pisarzy, poetów, muzyków i innych przedstawicieli zawodów twórczych. To właśnie w tym hotelu nocowała inteligencja z innych polskich miast.
Odbywały się tu improwizowane przedstawienia i miniatury teatralne. W szczególności pierwszym spektakularnym kabaretem, który odbył się w hotelu była Reduta Śmiechu („Bal maskowy”). Reduta Śmiechu stała się prawdziwym kontrastem na tle niewyszukanego humoru innych łódzkich kabaretów. Koncepcja spektaklu opierała się na solowych koncertach warszawskiego kabaretu satyrycznego Momus, którego artyści przenieśli się do Łodzi w 1911 roku.
W 1914 roku w hotelu zaczął występować kabaret „Bi-Ba-Bo”. Do najsłynniejszych współtwórców Kabaretu należą ilustrator Artur Schick, a także chodzący wówczas jeszcze w liceum poeta i pisarz Julian Tuwim.
Członkowie Kabaretu Bi-Ba-Bo byli związani z takimi gazetami, jak „Gazeta Łódzka” i „Śmiech”, gdzie często publikowano teksty i wiersze z rewii kabaretowych. W kabarecie występowali m.in. śpiewaczka Józefa Borowska (znana jako „polska Yvette Gilbert”), Czesław Kaden i Carmen de Roche.
Satyryczna rewia „Bi-Ba-Bo” często wyśmiewała osobliwości Łodzi. Kabaretowe skecze przeplatane były dialogami, w których aktorzy kpili z miejscowych zwyczajów i wad przemysłowego miasta. Kabaret istniał do 1915 roku, po czym ze względu na cenzurę wojenną zaprzestał występów.
Nawiasem mówiąc, hotel Savoy został uwieczniony w literaturze przez austriackiego pisarza Josepha Rotha w powieści o tym samym tytule „Hotel Savoy”. Pisarz zatrzymał się w tym hotelu na szóstym piętrze w jednym z pokoi. To właśnie tam zaczął pisać swoją debiutancką powieść.
