piątek, 29 marca, 2024

Jedna z najstarszych: historia łódzkiej elektrowni bawełnianej Karola Scheiblera

Elektryfikacja Łodzi ma długoletnią i ciekawą historię. Naukowców szczególnie interesuje oświetlenie i elektryfikacja licznych fabryk i zakładów, które zaczęły pojawiać się w czasie budowy miasta przemysłowego – podaje portal lodz-future.eu.

Jednymi z pierwszych, którzy „zelektryfikowali” miejskie fabryki i przemysł byli słynni łódzcy fabrykanci, w tym tzw. „królowie bawełny”, legendarne trio, które niegdyś dbało nie tylko o zakładanie firm i miejsc pracy w Łodzi, ale także o rozwój i dobrobyt miasta. Jednym z nich był Karol Scheibler, syn tytułowego fabrykanta, który tworzył przemysł bawełniany w Łodzi.

Przeczytaj poniższy artykuł, aby dowiedzieć się jak syn legendarnego fabrykanta zbudował elektrownię, jak działała i inne ciekawe fakty o starej elektrowni.

Najstarsza konstrukcja przemysłu żelbetowego w Królestwie Polskim

Elektrownia Towarzystwa Wyrobów Bawełnianych Karola Scheiblera została wybudowana na terenie fabryki, w miejscu starej bielarni i farbiarni, powstałej w 1877 roku. 

Słynny Karol Scheibler młodszy, będąc spadkobiercą interesów i pomysłów ojca, postanowił wybudować osobną elektrownię na potrzeby kompleksu fabrycznego. Zamierzając kontynuować politykę inwestycyjną ojca, dążył do samofinansowania fabryk i uniezależnienia ich od zewnętrznych źródeł energii elektrycznej. Ponadto w tym czasie wiele dużych europejskich fabryk stosowało już aktywnie silniki elektryczne, które przedsiębiorczy Scheibler chciał wprowadzić do własnej produkcji.

Projekt elektrowni dla bawełnianej fabryki

Tak narodził się pomysł stworzenia jednej z najstarszych łódzkich elektrowni. Do projektu został zaproszony ekspert w swojej dziedzinie, łotewski architekt i inżynier Alfred Firsch.

Alfred Firsch owocnie popracował nad projektem architektonicznym – miał to być budynek secesyjny. Elektrownia została zbudowana w oparciu o konstrukcję żelbetową. Wystrój wnętrz i meble również zostały zaaranżowane w stylu secesyjnym – w ten sposób architekt starał się skupić na nowym stylu, który zyskiwał popularność w Europie, porzucając style neorenesansowy i neobarokowy, które dominowały w tym czasie w większości fabryk i zakładów produkcyjnych, ale stopniowo zanikały.

Budynek elektrowni składał się z dwóch części: maszynowni i kotłowni. Budowę jej ukończono w 1914 roku i rozpoczęto eksploatację, dostarczając energię elektryczną do ważnej fabryki miejskiej. 

Po II wojnie światowej elektrownia została zmodernizowana w celu poprawy efektywności przedsiębiorstwa Uniontex, do którego stacja była wówczas podłączona.

W 2003 roku kultowa elektrownia zakończyła swoją działalność. Zamiast tego początkowo służyła jako ścianka wspinaczkowa, a później budynek został przebudowany na potrzeby osiedla Fuzja.

W 2003 roku kultowa elektrownia zakończyła swoją działalność. Zamiast tego początkowo służyła jako ścianka wspinaczkowa, a później budynek został przebudowany na potrzeby osiedla Fuzja.

W tych samych latach przeprowadzono gruntowny remont dawnej elektrowni. W celu zachowania cennych autentycznych detali odrestaurowano elewację budowli, naprawiono uszkodzone fragmenty budynku oraz odrestaurowano malownicze witraże przypominające oryginalne przeszklenia elektrowni.

Co ciekawe, ładny budynek dawnej elektrowni króla bawełny można nawet zobaczyć w filmach. Na przykład nakręcono tu niektóre sceny do tak znanych filmów jak „Kawalerskie życie na obczyźnie” z 1992 roku i „Dom” z 2008 roku. Ponadto na terenie elektrowni kręcony był teledysk do jednej z piosenek popularnego zespołu Buldog.

Obecnie jest to cenny obiekt architektoniczny z długą historią i świetne miejsce na sesje zdjęciowe, filmowanie i wydarzenia kulturalne.

Latest Posts

.,.,.,.,. Copyright © Partial use of materials is allowed in the presence of a hyperlink to us.